Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

'γεία μας!!!!

Είναι τόσο τέλεια όταν μετά από πολύ καιρό κάνεις πραγματα που γουστάρεις και σου είχανε λείψει!
Είχα τόσο καιρό να γλεντήσω, να βγω, να πιω, να χορέψω....κι όλα αυτά με τα μπούνια!!!Με την ψυχή μου!!!
Ένιωσα ξανά ερωτευμένη, ένιωσα καλά με τον εαυτό μου! Ένιωσα να ροκάρω σαν τρελή και να γουστάρω! Να είμαι το επικεντρο της παρέας και να γουστάρουμε όλοι μας!!!

Ήταν τέλεια! Άκουσα ύστερα από πολύ καιρό το τραγούδι που μου είχαν αφιερώσει μια νύχτα πίνοντας κάτι υποβρύχια.......

Γενικά μισώ το Πάσχα! Γιατί δεν είμαι τόσο ούτε της κρεατοφαγίας, ούτε της θρησκείας. Αλλά ηταν το καλύτερό μου Πάσχα ύστερα από 19 ολόκληρα χρόνια! Πηγαίναμε κάθε βράδυ στον Τάκη που μας κέρναγε σφηνάκια και αράζαμε και μας έλεγε ιστορίες για αγρίους!!!
Κι εμείς καθόμασταν σαν τα μαθητούδια και κρεμόμασταν απο τα χείλη του!
Τελειωμένο μπαρ στο οποίο δεν πάταγε σχεδόν κανένας και όπου πηγαίναμε κάθε μέρα πρώτοι και φεύγαμε τελευταίοι! Πως δε πηγαίναμε και για ύπνο με τον Τάκη....
Γούσταρε κι αύτος που είχε ακροατήριο-γουτσάραμε κι εμείς γιατί ήταν γαμω τα άτομα!!
Και καθόμασταν 3 άτομα στη σειρά στο μπαρ, με ανοιχτό το στόμα να τον ακούμε, όπως κάθονται τα μικρά και ακούνε τις ιστορίες της γιαγιας και τα παραμύθια!

Και την τελευταία μέρα μας είπε οτι το καλοκαίρι μπορεί να μην ήταν εκεί...να ανοίξει πανιά για άλλη πόλη! Όλοι στεναχωρηθήκαμε πολύ...αλλά περισσότερο εγώ σαν το μικρότερο της παρέας. Κι έτσι μου αφιέρωσε κι αυτός το ίδιο τραγούδι..Γούσταρα εγω και το ξέχασα...ή μάλλον σκέφτηκα οτι πρέπει να χαρώ όσο είμαι εδώ...και το άφησα να φαίνεται οτι δε με απαχολεί πια.

Η βαθια αλήθεια όμως είναι Τάκη μου, ότι σε ζήλεψα! Μακαρι να ήμουν κι εγώ σαν κι εσένα! Να μπορούσα να φεύγω, να ταξιδεύω, να μην κάθομαι πουθενά! Να μη δένομαι με κανεναν! Είμαι μοναχικός τύπος? Μου το ξαναπες αυτό βρε Τάκη μου! Και στο είπα κι εγώ, δεν είμαι μοναχικός τύπος απλά κάποια στιγμή ο πόνος σου δε σε αφήνει να δεθείς με κάτι καινούριο...Κι ύστερα πια είναι πολύ αργά...και τότε όχι μόνο δε μπορείς αλλά δε θες κιόλας!!!
Χα χα χα χα χα.....
Και τότε μου είχες πει οτι είμαι πολυ μικρή για να νιώσω τόσο αβαστακτο πόνο...
Πριν σου εξηγήσω σου ειχα πει, σε ποια ηλικία άφησες το σπίτι σου για να κάνεις αυτο το ατελείωτο ταξίδι???
Χαμογέλασες και μου'πες "γεια μας!!"

Στην υγιά μας Τακηηη!!!!!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου