Μέσα στα πελάγη του μυαλού...

Είναι τόσο δύσκολο όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι μόνος σου παντελώς σε μια ξένη για σένα πόλη! Όταν δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευτέις και όλα μοιάζουν απόμακρα...
Προσπαθείς να προσεγγίσεις με καθε τρόπο ότι απομένει αλλά εξακολουθείς να νιώθεις μόνος!
Σε πιάνει κατάθλιψη, όλοι σε κοιτάνε με μισό μάτι επειδή επέλεξες έναν άλλο δρόμο....
Προσαθείς να είσαι ειλικρινής και τρως τα μούτρα σου....
Είσαι καλοκάγαθος και συμπερασματικά ο μαλάκας της παρέας...

Ο μαύρος κύκλος επεκτείνεται χωρίς κανένα εμπόδιο...
Ο λαιμός διαμαρτύρεται από τα τσιγάρα....
Τα μάτια αναζητούν λίγο φως και καθαρό αέρα κάπου ανάμεσα απο τα στρώματα καπνού...
...η καρδιά λίγη ανθρωπιά και κατανόηση...

Το ανοιχτό παράθυρο σου υπόσχεται πολλά...
Τα διάφορα πλάσματα της φύσης ξεσαλώνουν εν όψει καλοκαιριού...
Ακούγεται η κόρνα ενός πλοίου...κοιτάς τον ορίζοντα και το βλέπεις να φεύγει..
...εύχεσαι πολλά.....

κάθε μέρα πιο μακριά από την ανθωπότητα.....
κάθε μέρα πιο μόνη....
δύσκολο πράγμα η μοναξιά...
παίζεις μόνος σου τους κλέφτες κι αστυνόμους..
είσαι ο κακός λύκος, ενάντια στα γουρουνάκια.